Thursday, March 10, 2011

Orang tua-tua dulu-Babak 1

Orang tua-tua kita dulu memang kreatif.Bermula dari makanan,pakaian,seni,budaya,sehinggakan percakapan sendiri.
Pernah terfikir tak kenapa peribahasa,pantun,diwujudkan. Sama ada sedar atau tidak,peribahasa ni macam sesuatu yang ingin disampaikan secara tersirat bukannya secara tersurat,Kalo nak kata sesuatu tu memang beradap.Nak kata sesuatu,tetapi akan bandingkan dengan sesuatu.Supaya tak menyinggung perasaan pihak yang laen.

Percakapan dulu:
"Hamba rasa perangai Tuanku tak ubah seperti kacang lupakan kulit.Dulu,Tuanku susah,Tuanku selalu bertanya khabar dan menjenguk keluarga Tuanku di kampung.Tetapi,bila Tuanku hidup senang lenang di singgahsana kayangan,kenapa perangai Tuanku tak ubah seperti kacang??Insaf dan balik lah ke pangkuan jalan,wahai tuanku!!"

                                          ****************************

Daripada sini,terhasillah peribahasa seperti kacang lupakan kulit.Kreatif kan??



Okeyh,ni baru bab bahasa.Kita tengok bab laen pulak nanti.


 p/s:Bahasa menunjukkan bangsa.

To be continued....

4 comments:

intan.maisarah said...

kah kah kah,
lepas ni cuba "bagai aur dengan tebing"

Budak Kampung said...

bagai aur dengan tebing??aur+tebing la kot..haha

Anonymous said...

lepas ni..cuba "mcm anjing dgn kucing"
ambik haiwan lak...

Budak Kampung said...

haha..nnti akan try buat:-)